ՀԱՅՏՆԻ ՀԱՅԵՐ/Famous Armenians/Знаменитые Армяне
Արթուր Աբրահամ (Ավետիք Աբրահամյան)
ծնվ.`,
Փետրվարի 20,
1980 թ
Arthur Abraham (
Avetik Abrahamyan )
Born.
February 20, 1980
Арту́р Абраха́м ( Аветис Абрахамян)
род.
20 февраля 1980 г.
-----------------------------------------------------------------------------
ԱՐԱ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ ԱՐՇԱՎԻՐԻ
Ռուսաստանի հայերի միության (2000-ից),
Համաշխարհային հայկ. կոնգրեսի (2003-ից) նախագահ։ Ավարտել է ՀԳԻ։
1993-ից` Մոսկվայի «Սոգլասիե» ընկերության հիմնադիր–նախագահը։
Ձեռնարկել է ՀՀ և ԼՂՀ դպրոցները համակարգիչներով ապահովելու ծրագիր։ Ծնվ. 15.04.1957թ
born 15 May 1957 ARMENIA
Ара Аршавирович Абрамя́н —
президент Общероссийской общественной организации «Союз армян России».
Окончил Ереванский сельскохозяйственный институт по специальности «Экономика». Родился: 15 мая 1957 г. (56 лет), Армения
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Անդրե Քըրք Աղասի
Տասնչորս տարեկանում Անդրեն մեկնեց Ֆլորիդա, որ սովորի Նիկ Բոլետիերիյի թենիսի ակադեմիայում։ Անդրե Աղասին դարձավ պրոֆեսիոնալ տասնվեց տարեկանում։
Քաղաքացիություն:Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԱՄՆ
Բնակվելու վայր:Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԱՄՆ: Ծնվել է Ապրիլ 29, 1970 :
is an American retired professional tennis player and former World No. 1
Country:United States, Residence:Las Vegas, Nevada, born April 28, 1970
Андре́ Кирк Ага́сси
американский профессиональный теннисист и филантроп.
Дата рождения 29 апреля 1970
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հովհաննես Կոստանդինի Այվազովսկի
հայազգի հանճարեղ նկարիչ Ռուսական կայսրությունում, Ռուսական կայսրության պատվավոր ծովակալ, Ռուսաստանի կայսերական ակադեմիայի անդամ, համաշխարհային համաբավ ունեցող նկարիչ
Ivan Konstantinovich Aivazovsky
Aivazovsky is considered one of the most prominent Russian artists (especially in marine art) and one of the greatest marine artists of the 19th century.
Ива́н Константи́нович Айвазо́вский
всемирно известный русский художник-маринист, баталист, коллекционер, меценат.
Наиболее выдающийся художник армянского происхождения XIX века. Брат армянского историка и архиепископа Габриэла Айвазовского.
Место рождения:Феодосия (Крым) 29 июля 1817 года — апреля 5 мая 1900 года
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Իրինա Ալեգրովա
ռուս էստրադային երգչուհի, ռուս և հայ ծագումներով։ Ռուսաստանի ժողովրդական արտիստուհի ,Իրինան ծնվել է Ռուսաստանի Դոնի Ռոստով
քաղաքում։ Հայրը հայ է` Ալեքսանդր Սարգիսով, ով երիտասարդ տարիներին
ազգանունը փոխել է և դարձել Ալեգրով, իսկ մայրը ռուս է՝ Սերաֆիմա
Սոսնովսկայա։ ծ. հունվարի 20, 1952 թ.
Irina Aleksandrovna Allegrova
is a Russian singer of Russian and Armenian descent.
Irina Allegrova was born in Rostov-on-Don in 1952. Her Armenian father Alexander Sarkisov took the last name Allegrov as a pseudonym. Born January 20, 1952
Ири́на Алекса́ндровна Алле́грова
советская и российская эстрадная певица, актриса. Народная артистка России
Страна Россия. Место рождения
Ростов-на-Дону, РСФСР, Дата рождения
20 января 1952
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Վիկտոր Համբարձումյան
հայ հայտնի աստղագետ և աստղաֆիզիկոս, տեսական աստղաֆիզիկայի
հիմնադիրներից մեկը։ Հայաստանի ազգային հերոս : Բյուրականի աստղադիտարանի հիմնադիրն է։
Viktor Hambardzumyan
was a Soviet Armenian scientist, and one of the founders of theoretical astrophysics.Gold Medal of the Royal Astronomical Society, Bruce Gold Medal from the Astronomical Society of the Pacific, National Hero of
Armenia. Hambardzumyan was the founder of Byurakan Observatory. Born-September 18, 1908 Tbilisi, Died-August 12, 1996
| Ви́ктор Амаза́спович Амбарцумя́н |
выдающийся армянский, советский астрофизик, один из основателей теоретической астрофизики . Амбарцумян работал в области физики звёзд и туманностей, звёздной астрономии и динамики звёздных систем, космогонии звёзд и галактик. Он — основатель Бюраканской астрофизической обсерватории.Дважды Герой Социалистического Труда ,Национальный Герой Армении. Дважды лауреат Сталинской премии. Лауреат Государственной премии Российской Федерации.
Дата рождения:18 сентября 1908,Место рождения:Тифлис, Дата смерти:12 августа 1996
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Լևոն Արոնյան
հայ շախմատիստ, միջազգային գրոսմայստեր։ 2005-ի աշխարհի գավաթակիր,2013-ի նոյեմբերի 1-ի դրությամբ անհատական վարկանիշով աշխարհի 2-րդ շախմատիստն է:
ծնվել է 1982-ի հոկտեմբերի 6-ին, Երևանում
Levon Grigori Aronian
is an Armenian chess Grandmaster.Aronian won the Chess World Cup 2005.
Aronian played in the 2013 Candidates Tournament, born 6 October 1982
Левон Григорьевич Аронян
армянский шахматист, гроссмейстер. Обладатель Кубка мира по шахматам 2005 года,
Левон Аронян считается одним из наиболее ярких и самобытных современных
игроков.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ալեքսանդր Գրիգորի Հարությունյանը
Սովետական և հայ կոմպոզիտոր և դաշնակահար, Երևանի պետական կոնսերվատորիայի պրոֆեսոր (1977), աշխարհահռչակ հատկապես իր շեփորի կոնցերտով, որը Նյու Յորք Թայմսը նկարագրել է որպես հնչեղ։
(ծն. 23 սեպտեմբեր, 1920, Երևան - մարտի 28, 2012, Երևան
Alexander Grigori Arutiunian
was a Soviet and Armenian composer and pianist, widely known particularly for his Trumpet concerto described as flashy by the New York Times.
Born
September 23, 1920
Yerevan, Died
28 March 2012
Алекса́ндр Григо́рьевич Арутюня́н
армянский композитор и пианист. Народный артист СССР
Родился 23 сентября 1920 года в Ереване.Дата смерти
28 марта 2012
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Արամ Ասատրյան
Հայտնի հայ երգիչ, երգահան և կոմպոզիտոր։
Ծնվել է 1953 թ․, մարտի 3 Հայաստան
Վախճանված հոկտեմբերի 7, 2006 (53 տարեկան)
Aram Asatryan
Was an Armenian pop singer and songwriter known for his energetic concerts and music. Born March 3, 1953Echmiadzin,Armenia
Died November7,2006(aged 53)Yerevan,
Арам Асатрян
популярный армянский певец, автор песен.
Крестный отец современного направления армянской городской песни — рабиза.Родился: 3 марта 1953 г.,Вагаршапат, Армения.Дата смерти:7 ноября 2006
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Մինաս Կարապետի Ավետիսյան
Հայ նշանավոր գեղանկարիչ։ 20-րդ դարի երկրորդ կեսի հայ կերպարվեստի ամենակարկառուն ներկայացուցիչներից մեկը։
Ծնվել է 1928 թվականի հուլիսի 20–ին, Ջաջուռում - Փետրվարի 24, 1975, Երևան
Minas Avetisyan
was an Armenian painter.
July 20, 1928 — February 24, 1975
Мина́с Карапе́тович Аветися́н
армянский художник.
20 июля 1928, с. Джаджур- 24 февраля 1975, Ереван
----------------------------------------------------------------------------------------
Շահնուր Վաղինակ Ազնավուրյան
Նշանավոր ֆրանսահայ շանսոնիե, երգիչ, երգահան, կինոդերասան և հասարակական գործիչ։Ծնվ. 1924 մայիս 22, Փարիզ
Shahnour Varenagh Aznavourian
better known by his stage name Charles Aznavour.OC OQ is a French and Armenian singer, songwriter, actor, public activist and diplomat.born 22 May 1924
Шарль Азнаву́р
французский шансонье, писатель и актёр армянского происхождения.род. 22 мая 1924 года в Париже.Азнавур признан лучшим эстрадным исполнителем XX века.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Առնո Բաբաջանյան Հայ կոմպոզիտոր և դաշնակահար, Սովետական Միության (1971) և Հայաստանի Հանրապետության (1956) ժողովրդական արտիստ։ հունվարի 22, 1921 - նոյեմբերի 11, 1983 Арно́ Арутю́нович Бабаджаня́н Советский армянский композитор, пианист, педагог. Народный артист СССР. Лауреат Сталинской премии третьей степени. Родился: 22 января 1921 г., Ереван, Армения Умер: 11 ноября 1983 г., Москва, Россия.
Arno Babajanian was an Armenian composer and pianist during the Soviet era. January 22, 1921 – November 11, 1983
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հովհաննես Բաղրամյան Խորհրդային Միության նշանավոր զորահրամանատար, Խորհրդային Միության մարշալ, ԽՍՀՄ պաշտպանության փոխնախարար։ Իսկական անուն-հայրանունը՝ Հովհաննես Խաչատուրի: Ծնվել է Դեկտեմբեր 2, 1897 - Սեպտեմբեր 21 1982 Ivan Khristoforovich Bagramyan was a Soviet military commander and Marshal of the Soviet Union. During World War II, Bagramyan was the first non-Slavic military officer to become a commander of a Front. He was among several Armenians in the Soviet Army who held the highest proportion of high-ranking officers in the Soviet military during the war.Born 2 December [O.S. 20 November] 1897 – 21 September 1982 Ива́н Христофо́рович (Оване́с Хачату́рович) Баграмя́н советский военачальник, дважды Герой Советского Союза, кавалер семи орденов Ленина, Маршал Советского Союза, член ЦК КПСС. 20 ноября [2 декабря] 1897 года, село Чардахлы, Елизаветпольская губерния, Российская империя — 21 сентября 1982, Москва, СССР.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
Ակսել Բակունց(Ալեքսանդր Ստեփանի Թևոսյան)
Հայ խորհրդային արձակագիր, գրականագետ, կինոսցենարիստ, թարգմանիչ, գյուղատնտես, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1934-ից։ Ծնվել է հունիս 13, 1899, Գորիս – 1937, հուլիսի 18
Aksel (Axel) Bakunts(Alexander Stepani Tevosyan)
was an Armenian prose writer, film-writer, translator and public activist.June 13, 1899 in Goris, – July 8, 1937 in Soviet Armenia
Аксел Бакунц (Тевосян Александр Стефанович)
армянский писатель-прозаик, кино-сценарист, переводчик и активист.
Родился: 13 июня 1899 г., Горис, Армения
Умер: 8 июля 1937 г.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ԱլենՊողոսյան
Ֆրանսիայի ֆուտբոլիստ հայկական ծագում:Ծնվել. Հոկտեմբեր 27, 1970, Ֆրանսիա
Alain Boghossian
Is a retired French-Armenian football player and now assistant coach for the French national team.Born 27 October 1970 in Digne-les-Bains, Alpes-de-Haute-Provence
Але́н Богосся́н
французский футболист армянского происхождения. род. 27 октября 1970, Динь-ле-Бен, Франция
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
Գայը (Հայկ Բժշկյանց)
սովետական բանակի հայազգի հրամանատար էր, Քաղաքացիական Պատերազմի հերոս, սովետա-լեհական պատերազմի մասնակից, Հայաստանի ժողկոմ (1922-ին), կորպուսի հրամանատար /գեներալ-գնդապետ/:Ծննդյան օր՝ փետրվարի 6, 1887.Ծննդավայր՝ Թավրիզ, Իրան: Վախճանի օր՝ դեկտեմբերի 11, 1937
Hayk Bzhishkyan
was a Soviet military commander of the Russian Civil War and Polish-Soviet War.
Born 6 February 1887 Tabriz, Iran.Died 11 December 1937 Moscow, Soviet Union
Га́я Дмитриевич Гай
советский военачальник, участник Гражданской войны. 11 декабря 1937 расстрелян в ходе кампании массовых репрессий в РККА. После смерти
Сталина реабилитирован.Дата рождения 6 февраля 1887 Тебриз, Персия
Дата смерти 11 декабря 1937 (50 лет) Москва, СССР |
---------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
Ջերարդ Լեւոն Գաֆէսճեան
Հայ բարերար,1996-ին Գաֆեսճյանը հիմնադրել է «Գաֆեսճյան ընտանիքի հիմնադրամ»-ը, իսկ 2000-ականներին վերականգնեց Կասկադ համալիրը: ծնվել է ապրիլի 26 1925 թվականին՝ ԱՄՆ-ում,մահացել Սեպտեմբերի 15-ին 2013թ.:
Gerard Leon Cafesjian
was a businessman and philanthropist who founded the Cafesjian Family Foundation (CFF), the Cafesjian Museum Foundation (CMF) and the Cafesjian Center for the Arts.
Born April 26, 1925 Brooklyn, New York, United States
Died 15 September 2013 (aged 88)
Джерард Левон Гафесчян
Известный армянский меценат, основатель «Фонда Семья Гафесчян»
Родился 26 апреля 1925 Бруклин, Нью-Йорк, США
Умер 15 сентября 2013 (в возрасте 88)
------------------------------------------------------------------------------------------------
Արթուր Նիկոլաևիչ Չիլինգարով
Խորհրդային եւ Ռուսական հայտնի Արկտիկայի եւ Անտարկտիկայի հետազոտող, ականավոր ռուս գիտնական , պետական եւ քաղաքական գործիչ, Խորհրդային Միության հերոս,Ռուսաստանի Դաշնության հերոս: Աշխարհագրական գիտությունների դոկտոր, թղթակից անդամ, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի: Նախագահ պետական Բևեռային ակադեմիայի, Անդամ բյուրոյի Գերագույն խորհրդի կուսակցության, «Միասնական Ռուսաստան»
Ծնվել է Սեպտեմբեր 25, 1939 , Սանկտ - Պետերբուրգ, Ռուսաստան
Artur Nikolayevich Chilingarov
Is a Russian polar explorer. He is a corresponding member of the Russian Academy of Sciences, he was awarded the title of Hero of the Soviet Union in 1986 and the title of Hero of the Russian Federation in 2008. He is the president of State Polar Academy. Chilingarov is a member of the United Russia party; he was a member of the State Duma from 1993 to 2011 and is the current representative of Tula Oblast in the Federation Council.
Арту́р Никола́евич Чилинга́ров
известный советский и российский исследователь Арктики и Антарктики, крупный российский учёный-океанолог, государственный и политический деятель,Герой Советского Союза и Герой Российской Федерации, Доктор географических наук, член-корреспондент РАН. Президент Государственной полярной академии. Член бюро Высшего совета партии «Единая Россия».Родился: 25 сентября 1939 г., Санкт-Петербург, Россия
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հրանտ Դինք
նշանավոր պոլսահայ լրագրող էր, Թուրքիայում հայերեն և թուրքերեն լեզուներով տպագրվող միակ ամսաթերթի՝ «Ակոսի» գլխավոր խմբագիրը, Թուրքիայի երևելի մտավորականերից մեկը, որը հայտնի էր իր անվախ ելույթներով, քաղաքական ամենախճճված խնդիրները մեկնաբանող համարձակ հոդվածներով։ Ծնվել է Մալաթիա, 1954 թ. Սեպտեմբերի 15 - 2007 թ. Հունվարի 19, Ստամբուլ
Hrant Dink
was a Turkish-Armenian editor, journalist and columnist.As editor-in-chief of the bilingual Turkish-Armenian newspaper Agos, Dink was a prominent member of the Armenian minority in Turkey. Dink was best known for advocating Turkish-Armenian reconciliation and human and minority rights in Turkey; he was often critical of both Turkey's denial of the Armenian Genocide, and of the Armenian diaspora's campaign for its international recognition.Hrant Dink was assassinated in Istanbul in January 2007, by Ogün Samast, a 17-year old Turkish nationalist. Born September 15, 1954 Malatya, Turkey. Died January 19, 2007 (aged 52) Istanbul, Turkey
Грант Динк
турецко-армянский журналист, колумнист, главный редактор турецко-армянской газеты «Агос», один из лидеров армянской диаспоры в Турции.Был убит 19 января 2007 года в Стамбуле.Родился: 15 сентября 1954 г., Малатья, Турция.Убит: 19 января 2007 г., Стамбул, Турция
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Յուրի Ջորկաեֆ
ֆրանսիացի ֆուտբոլիստ, հարձակողական ոճի կիսապաշտպան։ Կալմիկի և հայուհու զավակ է։
ծնվ. 1968, մարտի 9, Լիոն
Youri Raffi Djorkaeff
is a former French international footballer who played as a forward or as an attacking midfielder.Djorkaeff was born to a Kalmyk-Polish father and an Armenian mother in Lyon.
Ю́рий Джоркае́фф
французский футболист армянского происхождения, атакующий полузащитник. Родился 9 марта 1968 Лион, Франция
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Սերգեյ Դովլաթով (Դովլաթյան)
Հայ-հրեական ծագումով ռուս գրող։
ծնվ. սեպտեմբերի 3, 1941, Ուֆա (Ռուսաստան), մահ. Օգոստոսի 24, 1990 Նյու Յորք (ԱՄՆ)։
Sergei Donatovich Dovlatov-Mechik
Sergei was a Russian journalist and writer.
was born September 3, 1941 in Ufa, USSR and died August 24, 1990 in New York City,
Серге́й Дона́тович Довла́тов
русский писатель и журналист.
3 сентября 1941, Уфа, СССР — 24 августа 1990, Нью-Йорк, США
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ատոմ Էգոյան
Կանադահայ կինոռեժիսոր։Ամենահայտնի ֆիլմերից է Արարատը (2002)։
Նրա կինը դերասանուհի Արսինե Խանջյանն է։
ծն. 1960, Կահիրե, Եգիպտոս
Atom Egoyan
is a critically acclaimed Canadian stage director and film director.The most popular movies Ararat (2002).
born July 19, 1960
Ато́м Эгоя́н
канадский режиссёр, сценарист, продюсер, актёр, монтажёр армянского происхождения.В 2002 году вышел фильм Эгояна «Арарат» о геноциде армян, неодобрительно встреченный Турцией, которая пыталась препятствовать его показу на Каннском кинофестивале.Сейчас Эгоян живёт в Торонто с женой Арсине Ханджян, актрисой, снявшейся во многих фильмах Эгояна, и сыном Аршилом
Родился: 19 июля 1960 г. (53 года), Каир, Египет
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հեքիմյան Ալեքսեյ Գուրգենի
խորհրդային ներքին ծառայության գեներալ-մայոր (1972), երգահան։ Դաղստանի (1973) և ՀԽՍՀ (1981) արվեստների վաստակավոր գործիչ։
մայիսի 10, 1927, Բաքու - ապրիլի 24, 1982, Մոսկվա, թաղված է Երևանում
Alexey Ekimyan
also Alexey Gurgenovich Hekimyan,was a famous Armenian-Russian composer, and author of popular songs. Ekimyan was also a General of Soviet militsia (police) and was the head of Criminal Investigation Department of Moscow region.
Born April 10, 1927 Baku, Soviet Union
Died April 24, 1982 (aged 55) Moscow, Soviet Union
Алексе́й Гурге́нович Экимя́н
советский композитор армянского происхождения, автор популярных песен, Заслуженный деятель искусств Армянской ССР, генерал-майор милиции.
Дата рождения 10 мая 1927, Баку — 24 апреля 1982, Москва
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Էդուարդո Էռնեկյան
արգենտինահայ գործարար։ Համարվում է ամենահաջող ձեռներեցներից մեկը Լատինական Ամերիկայում։ Նրա ընկերությունները զբաղվում են ենթակառուցվածքային գործունեությամբ, գյուղատնտեսությամբ, էներգետիկայով, մանրածախ առևտրով և բանկային գործունեությամբ։
Ծնվել է 1932 թ. դեկտեմբերի 4 ,Բուենոս Այրես, Արգենտինա:
Eduardo Eurnekian
is an Argentinian-Armenian businessman. As of March 2013, he is the second richest person in Argentina.
Born 4 December 1932 (age 80) Buenos Aires, Argentina
Эдуардо Эрнекян
аргентинский предприниматель армянского происхождения. 4 декабря 1932, Буэнос-Айрес, Аргентина
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Պատրիկ Ֆիորի
բուն ազգանունը Պատրիկ Ժան-Ֆրանսուա Շուշայան
Նշանավոր ֆրանսահայ երգիչ։ Երգում է ֆրանսերենով։
Ծնվել է 23.09.1969 Մարսել, Ֆրանսիա
Patrick Fiori
Is a French singer.Born Patrick Jean-François Chouchayan on 23 September 1969 in Marseille, France.
Патрик Фьори
настоящее имя Патрик Жан-Франсуа Шушаян
французский певец,имеющий армянские корни, звезда оригинальной постановки мюзикла «Нотр-Дам де Пари», исполнитель роли Феба де Шатопера, капитана королевских стрелков.
род. 23 сентября 1969, Марсель, Франция
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ՋՈՐՋ ԳԱՐՎԱՐԵՆՑ
Կոմպոզիտոր,Ծնվել է Հունաստանի մայրաքաղաք Աթենքում, հայ գաղթականների ընտանիքում:Ավելի քան 100 երգ է գրել միայն Ազնավուրի համար:
Ծնվել է ապրիլի 1-ին, 1932 - 19 մարտ, 1993 Փարիզում:
Georges Diran Garvarentz
Was an Armenian-French composer, noted for his music for films and Charles Aznavour's songs.Georges Garvarents was born in Athens, Greece, to a family of Armenian immigrants. Born 1 April 1932 Athens, Greece
Died 19 March 1993 (aged 60) Paris, France
Жорж Гарваре́нц
французский композитор армянского происхождения
Родился в семье армянских эмигрантов. Отец — армянский поэт Геворк Гарваренц, автор слов армянского военного гимна и ученик композитора Комитаса. Дата рождения 1 апреля 1932 Афины, Греция.
Дата смерти 19 марта 1993 (60 лет) Париж, Франция
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Ժան Տատլյան
Սովետական և ֆրանսիական շանսոնիեն.
Ժան Հ. Տատլյանը ծնվել է 1943 թ. Սալոնիկում (Հունաստան) հայկական ընտանիքում. 1947 - ին ընտանիքը տեղափոխվել է Խորհրդային Հայաստան:Ժան, 1971թ. գաղթել է Ֆրանսիա:Նրա մեկնումից հետո Խորհրդային Միությունը պատվիրվել է մոռանալ դրա մասին. Բոլոր գրառումները ավերվել են: Ծնվել է 1943 Սալոնիկում (Հունաստան)
Jean Tatlyan
Soviet and French crooner.Jean H. Tatlyan was born in 1943 in Salonika (Greece) in an Armenian family. In 1947 the family moved to Soviet Armenia.Jean in 1971 emigrated to France.After his departure, the Soviet Union was ordered to forget about it. All records were destroyed.Born in 1943 Salonika, Greece
Жан Татлян
советский и французский эстрадный певец.Жан Арутюнович Татлян родился в 1943 году в Салониках (Греция) в армянской семье. В 1947 году семья переехала в Советскую Армению.Жан в 1971 году эмигрирует во Францию.После его отъезда в Советском Союзе было приказано о нем забыть. Все записи были уничтожены. Дата рождения 1943 Салоники, Греция
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ջիվան Գասպարյան
նշանավոր հայազգի դուդուկահար և կոմպոզիտոր։
ծնվել է Երևանի մոտակայքում Հոկտեմբեր 12, 1928
Djivan Gasparyan
is an Armenian musician and composer. He plays the duduk, a double reed woodwind instrument related to the orchestral oboe. Gasparyan is known as the "Master of the duduk".
Born October 12, 1928 Solak, Armenia
Джива́н Арамаи́сович Гаспаря́н
всемирно известный армянский музыкант и композитор, знаток армянской национальной музыки, мастер игры на дудуке. Народный артист Республики Армения. Профессор Ереванской государственной консерватории имени Комитаса. Даёт концерты по всему миру. Живёт и работает в Ереване.
12 октября 1928, деревня Солак, Армения.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Արշիլ Գորկի (հայկական անունը՝ Ոստանիկ Սեդրակի Ադոյան)
Աշխարհահռչակ ամերիկահայ նկարիչ, ծնվել է արևմտյան Հայաստանում՝ Վանի Հայոց ձոր նահանգի Խորգոմ գյուղում։
ապրիլի 15 1904 – հուլիսի 21 1948
Arshile Gorky(Vosdanig Manoug Adoian)
Was an Armenian-American painter, who had a seminal influence on Abstract Expressionism. As such, his works were often speculated to have been informed by the suffering and loss he experienced of the Armenian Genocide.
April 15, 1904 – July 21, 1948
Арши́ль Го́рки( настоящее имя Востаник Манук Адоян)
Aмериканский художник, один из основателей «абстрактного сюрреализма».Горки считается одним из влиятельнейших американских художников XX века, его картины выставлены во всех крупнейших галереях США, а также в лондонском «Тэйт».
15.04. 1904, Хорком, Ван, Османская империя — 21 июля 1948, Шерман, Коннектикут, США.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Գալուստ Սարգսի Գյուլբենկյանը (մարտի 23, 1869թ. – հուլիսի20, 1955թ.)
պորտուգալահայ գործարար և բարեգործ է եղել։ Նա մեծ դեր է ունեցել Միջին Արևելքի նավթի պաշարները Արևմուտքի շահագործման հասանելի անելու մեջ։Նավթարդյունաբերության մեջ իր առաջին քայլերը Գյուլբենկյանը կատարում է մեկ այլ հանրահայտ նավթարդյունաբերող Ալեքսանդր Մանթաշյանցի՝ Կ. Պոլսում գտնվող նավթի գրասենյակում։Շուտով Գյուլբենկյանը նախաձեռնում է Turkish Petrolium Company-ի ստեղծումը, որի բաժնետոմսերի 25%-ը պատկանում էր Royal Dutch Shell Group-ին, 35%-ը Թուրքիայի Ազգային բանկին, 15%-ը Գալուստ Գյուլբենկյանին, իսկ 25%-ը՝ գերմանացիներին։ Հաջող գործարքի համար բրիտանացիները իրենց եկամտի 2,5 տոկոսը տրամադրեցին Գյուլբենկյանին։Նա ստացավ «Պարոն 5%» մականունը։1906 թ ստեղծված Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միության հիմնադիր Պողոս Նուբար փաշայի մահից հետո այս կազմակերպության ղեկավարությունը ստանձնում է Գալուստ Գյուլբենկյանը՝ 1930 թ։Գյուլբենկյանը հայապահպանման անկյունաքար էր համարում հայոց եկեղեցին և դրա համար նրա խոշոր բարեգործական ներդրումները կապված էին հայ եկեղեցու հետ։ 20-րդ դարի 20-ական թվականներին Լոնդոնի հայ համայնքը ցանկություն է հայտնում եկեղեցի ունենալ և այդ հարցով դիմում են Գալուստ Գյուլբենկյանին։ Նա ընդառաջում է հայ համայնքի խնդրանքը։ 1920-1922 թթ կառուցվում է Սբ. Սարգիս եկեղեցին՝ Հաղպատի վանքի զանգակատան օրինակով։1920-1940 թթ նա իր հովանու տակ է վերցրել Թուրքիայի, Սիրիայի, Լիբանանի, Հորդանանի, Իրաքի հայկական դպրոցներն ու բժշկական կենտորնները, ձեռնարկել Միջին Արևելքի բազմաթիվ եկեղեցիների կառուցումը։ 1936 թ Գյուլբենկյանը 400 հազար դոլարի օգնություն է տալիս Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնին՝ թանգարանի վերակառուցման և պարիսպների վերականգնման համար։Ողջ կյանքում Գյուլբենկյանը երազել էր Հայաստան գալ ու իր ամբողջ կարողությունը կտակել Հայաստանին։ Իր վերջին հանգրվանում՝ Պորտուգալիայում, նա ապրեց ընդամենը տասներեք տարի։ Նրա վերջնական կտակի համաձայն՝ «Կալուստ Կյուլպենկյան» հիմնադրամը պետք է գտնվեր Լիսաբոնում և ղեկավարվեր պորտուգալական օրենքներով, բայց միաժամանակ պետք է նպաստեր համայն մարդկության առաջընթացին՝ ինչպես նոբելյան հիմնադրամը։ Երեք հարյուր միլիոն ոսկի՝ մոտ 840 մլն դոլար, մնաց Պորտուգալիայում և այնտեղից հիմնադրամը շարունակեց իր բարեգործական ծրագրերն աշխարհի տարբեր երկրներում։ Խորհրդային տարիներից առ այսօր Գյուլբենկյան հաստատությունը օգնում է Երևանի Մատենադարանին։ «Գիտության մարդ և երազող պարտեզի մը մեջ՝ իմ ուզածիս համաձայն. ահա երկու բաներ կյանքիս մեծ նպատակները, որոնց չկրցա հասնիլ...»
Calouste Sarkis Gulbenkian (23 March 1869 – 20 July 1955)
was an Armenian businessman and philanthropist. He played a major role in making the petroleum reserves of the Middle East available to Western development. By the end of his life he had become one of the world's wealthiest individuals and his art acquisitions considered one of the greatest private collections.Calouste Gulbenkian was born in Üsküdar, in Constantinople (now Istanbul), Ottoman Empire, the son of an Armenian oil importer/exporter. His father sent him to be educated at King's College London, where he studied petroleum engineering, and then to examine the Russian oil industry at Baku. In 1896 Gulbenkian fled the Ottoman Empire along with his family, as a result of the Hamidian massacres. They ended up in Egypt, where Gulbenkian met Alexander Mantashev, a prominent Armenian oil magnate and philanthropist.In 1912 Gulbenkian was the driving force behind the creation of the Turkish Petroleum Company (TPC)—a consortium of the largest European oil companies aimed at cooperatively procuring oil exploration and development rights in the Ottoman Empire territory of Iraq, while excluding other interests. A promise of these rights was made to the TPC, but the onset of World War I interrupted their efforts.Gulbenkian amassed a huge fortune and an art collection which he kept in a private museum at his Paris house. His four-story, three-basement house on Avenue d'Iéna was said to be crammed with art, a situation ameliorated in 1936 when he lent thirty paintings to the National Gallery, London and his Egyptian sculpture to the British Museum. He was president of the Armenian General Benevolent Union (AGBU) from 1930–1932, resigning as a result of a smear campaign by the Soviet Armenian government.He is buried at St. Sarkis Armenian Church, London. Gulbenkian was a sponsor of the church, to provide “spiritual comfort” to the Armenian community and a place of gathering for “dispersed Armenians,” according to a message written by Gulbenkian to the Catholicos of All Armenians.At the time of his death in 1955, Gulbenkian's fortune was estimated at between US$280 million and US$840 million. After undisclosed sums willed in trust to his descendants, the remainder of his fortune and art collection were willed to the Calouste Gulbenkian Foundation (Fundação Calouste Gulbenkian), with US$300,000–$400,000 to be reserved to restore the Etchmiadzin Cathedral in Echmiadzin, Armenia, when relations with the Soviet Union permitted. The Foundation was to act for charitable, educational, artistic, and scientific purposes, and the named trustees were his long-time friend Baron Radcliffe of Werneth, Lisbon attorney José de Azeredo Perdigão, and his son-in-law Kevork Loris Essayan. The Foundation established its headquarters and the Calouste Gulbenkian Museum (Museu Calouste Gulbenkian) in Lisbon to display his art collection.
Галуст Саркис Гюльбенкян ( 23 марта 1869, Стамбул — 20 июля 1955, Лиссабон)
— предприниматель и миллиардер армянского происхождения, крупнейший нефтяной магнат середины XX века. Соучредитель и посредник множества нефтяных компаний. Основатель «Iraq Petroleum Company», заложивший начало нефтедобычи на Ближнем Востоке. В России прежде всего известен как основной покупатель полотен из коллекции Эрмитажа.Известен так же как «Нефтяной Талейран» и «Господин 5 процентов».Получив от отца сумму в 30 000 фунтов стерлингов в качестве начального капитала, Галуст Гюльбенкян приступил к созданию собственного бизнеса. В 1892 он переехал в Лондон и активно занялся нефтяным бизнесом.С 1930 по 1932 годы Галуст Гюльбенкян занимал пост Председателя «Всеобщего армянского благотворительного Союза». С его помощью и на его пожертвования строились и открывались армянские школы и больницы в населенных армянами районах Турции, Ливана, Сирии, Ирака, Иордании, были построены армянские церкви на Среднем Востоке, в Ираке и Ливане, где сложились мощные армянские общины.В 1929 году Гюльбенкян построил знаменитую Библиотеку армянской патриархии в Иерусалиме и определил постоянную ренту Патриархии, которая, согласно завещанию Гюльбенкяна, выплачивалась и после его смерти. Построенная в стамбульском квартале Етигуле еще на пожертвования его родителей больница Сурб Пркич (Спасителя).В 1922 году Гюльбенкян в память своих родителей возвел в Лондоне армянскую церковь Сурб Минас, кроме того, выделил 400 000 долларов на восстановление Первопрестольного Св. Эчмиадзина, содействовал строительству районов Нубарашен и Новая Кесария на окраинах Еревана.После смерти Гюльбенкяна и в исполнение его завещания был создан благотворительный фонд, унаследовавший не только нефтяную долю Гюльбенкяна, но и собранную им богатейшую коллекцию произведений искусства. Фонд собрал и сохранил большую часть его коллекций. В наше время музей имени Гюльбенкяна в Лиссабоне по праву считается одним из лучших в своем роде.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Րաֆֆի (Հակոբ Մելիք-Հակոբյան, 1835, գ. Փայաջուկ, Սալմաստի գավառ, Պարսկաստան – Ապրիլի 25, 1888, Թիֆլիս), հայ գրող, հրապարակախոս, հասարակական գործիչ։Րաֆֆին ծնվել է հարուստ ազնվականի ընտանիքում, նախնական կրթություն ստացել է տեղի ծխական ուսումնարանում։ Հայրը՝ Մելիք Միրզան 13 զավակների հայր էր։ 1847-ին մեկնել է Թիֆլիս, ուսանել Կարապետ Բելախյանցի դպրոցում։ 1852-ին ընդունվել է ռուսական պետական գիմնազիայի չորրորդ դասարանը։Իր ծրագրերի իրականացման համար կարևոր նշանակություն տալով «կյանքի ուսումնասիրությանը», 1857–58-ին Րաֆֆին ճանապարհորդել է Պարսկաստանի և Թուրքիայի հայկական գավառներում, գրառել ժողովրդի նիստ ու կացի, բնաշխարհագրական տեղայնության, պատմական հիշատակների վերաբերյալ իր հարուստ տպավորությունները։ 1879 թվականին Րաֆֆին մշտական բնակություն է հաստատում Թիֆլիսում և զբաղվում միայն գրական աշխատանքով։ Կյանքի վերջին տարիներին աշխատակցում է Աբգար Հովհաննիսյանի «Արձագանք» թերթին։ Այդ տարիներին նրա կյանքում կարևոր դեր է կատարում «Մշակ» լրագիրը, որը սկսում է հրատարակվել 1872 թ. Գրիգոր Արծրունու խմբագրությամբ։ Խմբագրի հրավերով Րաֆֆին դառնում է թերթի մշտական աշխատակիցը։ 1888 թ. ապրիլի 25-ին Րաֆֆին վախճանվում է։ Նրա աճյունն ամփոփված է Թիֆլիսում՝ Խոջիվանքի հայկական գերեզմանոցում։
Hakob Melik Hakobian, better known by his pen name Raffi, is a renowned Armenian author born in 1835 in Payajouk, an Armenian village situated in the Salmas province (presently in the north of Iran, near Urmia Lake) in Persia. He died in 1888 in Tiflis (present-day Tbilisi). Raffi is a prominent figure of Armenian literature.Raffi was the eldest son in a family of hereditary Persian gentry and was born in 1835 in Payajuk, a village of northwestern Iran .Raffi considered that teaching the population the Armenian language was a fundamental and vital measure, but he felt they were bereft of a secular literature attractive enough to help realize that goal. It was to fill that void that he set out from 1874 to 1888 to create a complete and varied body of fiction. It was through these works that generations of Armenians learned to read Armenian, became acquainted with their history, and acquired the critical standards by which they could assess their lives and society. Raffi died in 1888 in Tiflis, and his funeral attracted an unprecedented crowd. He was buried in the Pantheon of Armenians at the Khodjivank cemetery in Tbilisi, where Hovhannes Tumanyan, Gabriel Sundukian, Ghazaros Aghayan and Grigor Artsruni were also buried.
Раффи́-( 1835, Паяджук, Салмастский уезд, Персия — 25 апреля 1888, Тбилиси) — армянский писатель и поэт, автор исторических романов, художественно-этнографических очерков.Родился в Персии, в богатой дворянской семье. Учился в тифлисской гимназии. Много путешествовал по Персии, России и Турецкой (Западной) Армении. Некоторое время работал учителем в армянских народных школах на Кавказе. Несмотря на большую известность и популярность, сам Раффи жил скромно и скончался в бедности. Раффи похоронен в Тбилиси, в Ходжаванке, где также покоятся: Ованес Туманян, Габриел Сундукян, Газарос Агаян, Перч Прошян, Мурацан, Церенц, Дживани, Нар-Дос, Григор Арцруни и другие. Среди наиболее известных творений Раффи можно назвать такие исторические романы как «Хент», «Давид-бек», «Самвел», «Дневник крестокрада», а также труд по истории Нагорного Карабаха «Меликства Хамсы»
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ավետիք Սահակի Իսահակյան (Հոկտեմբեր 30, 1875, Ալեքսանդրապոլ - Հոկտեմբեր 17, 1957, Երևան), բանաստեղծ, արձակագիր, հասարակական գործիչ, Հայաստանի ԳԱ ակադեմիկոս։ Սովորել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում, 1893-ին ընդունվել է Լայպցիգի համալսարան՝ որպես ազատ ունկնդիր։Ավետիք Իսահակյանը ծնվել է 1875 թ. հոկտեմբերի 30-ին Գյումրիում։ Քաղաքից ոչ շատ հեռու գտնվող Ղազարապատ գյուղում։XIX դարի վերջի և XX դար սկզբի հայ քաղաքական կյանքի, Հայկակական հարցի յուրահատուկ համայնապատկերը պիտի դառնար Իսահակյանի «Ուստա Կարոն» մեծածավալ վեպը, որը մշտապես ուղեկցեց գրողին ստեղծագործական կյանքում և ավաղ մնաց անավարտ։ «Ուստա Կարոն» կավարտվի այն օրը, երբ կլուծվի հայկական հարցը»,-ասել է Վարպետը։ 1926 թվականին Իսահակյանը այցելեց Խորհրդային Հայաստանը։ Այստեղ նա հրատարակեց նոր բանաստեղծությունների հավաքածու և մի շարք պատմվածքներ (օրինակ՝ «Համբերության չիբուխը» 1928)։ Վերադարձավ արտասահման 1930թ և ապրեց այնտեղ մինչ 1936 թվականին՝ հանդես գալով որպես Խորհրդային Միության կողմնակից։ 1936 թվականաին բանաստեղծը վերջնականապես վերադարձավ հայրենիք։
Ստացել է ԽՍՀՄ Պետական Մրցանակ (1946), 1946–1957 թվականներին Հայաստանի գրողների միություն նախագահն էր։ Մահացել է 1957թ. հոկտեմբերի 17-ին։ Թաղված է Երևանի պանթեոնում։
Avetik Isahakyan ( October 30, 1875 – October 17, 1957) was a prominent Armenian lyric poet, writer and public activist.Isahakyan was born in Alexandropol in 1875. He was educated at the Kevorkian seminary in Echmiadzin, and later at the University of Leipzig, where he studied philosophy and anthropology. He started his literary as well as political careers in his early youth. Upon his return from Leipzig in 1895 he entered the ranks of the newly established Alexandropol committee of the Armenian Revolutionary Federation. Together with 158 other Armenian intellectuals, he was arrested in 1908 and after spending half a year in Tiflis' Metekha prison (just like Hovhannes Tumanyan), he was freed on bail. Staying in the Caucasus was no longer possible, and by 1911 Isahakyan had emigrated.Isahakyan again went abroad in 1930 and lived in Paris, but returned permanently to the Armenian SSR in 1936, where he was elected to the Academy of Sciences of the Armenian SSR in 1943 and president of the Writers Union of the Armenian SSR in 1944. He was awarded the Stalin State Prize in 1946, served as a member of the Soviet Committee for Protection of Peace, and was a deputy of the II-IV Supreme Soviets of the Armenian SSR.
|
Իսահակյանի արձանը Պանթեոնում։ |
А. С. Исаакян родился 19 (31) октября 1875 года в Александрополе Эриванской губернии (ныне Гюмри, Армения).Учился в эчмиадзинской семинарии Кеворкян и Лейпцигском университете. В 1911 году был изгнан из Российской Империи за революционную деятельность. До 1936 года жил в основном за границей (Франция, Швейцария и др.), лично был знаком со многими интеллектуалами своего времени. Исаакян входил в Дашнакцутюн и отметился антисоветскими высказываниями.
По возвращении в СССР был председателем СП Армянской ССР. Академик АН Армянской ССР (1943). Депутат ВС Армянской ССР 2—4 созывов.А. С. Исаакян умер 17 октября 1957 года. Похоронен в Ереване в Пантеоне имени Комитаса.Аве́тик Саа́кович Исаакя́н — выдающийся армянский советский поэт, прозаик, публицист. Лауреат Сталинской премии первой степени (1946).
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հովհաննես (Իվան) Ստեփանի Իսակով (օգոստոսի 22 1894 թ. - հոկտեմբերի 11, 1967 թ.), հայազգի Սովետական Միության նավատորմի Ծովակալ է։ Սովետական Միության հերոս է (մայիսի 7 1965), ՍՍՀՄ ԳԱ թղթակից անդամ (1958), ՀՍՍՀ ԳԱ պատվավոր անդամ (1967)։Հայ զինհրամանատար, գիտնական, գրող, Խորհրդային Միության ռազմածովային նավատորմի ադմիրալ, Խորհրդային Միության հերոս Հովհաննես Ստեփանի Իսակովը ծնվել է 1894թ օգոստոսի 22-ին` Կարսի շրջանի Հաջիկհենդ գյուղում` երկաթուղային բանվորի ընտանիքում։ Իսակովը պատկանում է այն մարդկանց թվին, որոնց կյանքն անհամեմատ ավելի հարուստ է, քան նրանց մասին հյուսված լեգենդները։Մահացել է 1967 թ. հոկտեմբերի 11-ին` Մոսկվայում։
Ivan Stepanovich Isakov (22 August [O.S. 10 August] 1894 – 11 October 1967), born Hovhannes Ter-Isahakyan, was a Soviet Armenian military commander, Chief of Staff of the Soviet Navy, Deputy USSR Navy Minister, and held the rank of Admiral of the Fleet of the Soviet Union. He played a crucial role in shaping the Soviet Navy, particularly the Baltic and Black Sea flotillas during the Second World War. Aside from his military career, Isakov became a member and writer of the oceanographic committee of the Soviet Union Academy of Sciences in 1958 and in 1967, became an honorary member of the Armenian Soviet Socialist Republic's Academy of Sciences.
Ива́н Степа́нович Иса́ков ( 22 августа 1894, Аджикент, Карсская область, ныне Турция — 11 октября 1967, Москва) — советский военачальник, Адмирал Флота Советского Союза (3 марта 1955 года). Герой Советского Союза.Родился в семье дорожного техника Степана Егоровича Исаакяна, русифицировавшего фамилию на «Исаков»,Указом Президиума Верховного Совета СССР от 7 мая 1965 года «за умелое руководство войсками, мужество, отвагу и героизм, проявленные в борьбе с немецко-фашистскими захватчиками, и в ознаменование 20-летия Победы советского народа в Великой Отечественной войне» Адмиралу Флота Советского Союза Исакову Ивану Степановичу присвоено звание Героя Советского Союза.Умер: 11 октября 1967 г., Москва
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Արմեն Ջիգարխանյանը (ծնված հոկտեմբերի 3–ին, 1935, Երևան, Հայաստան) կինոյի և թատրոնի հայ ականավոր դերասան։1953-1954 թթ.-ին Ջիգարխանյանը աշխատել է Արմենֆիլմում որպես օպերատորի օգնական։ Իր դերասանական կարիերան սկսել է 1955-ին Երևանի Ստանիսլավսկու անվան Ռուսական Դրամատիկական թատրոնում, և 1967-ին տեղափոխվել է Մոսկվայի Լենկոմ թատրոնը։ 1969-ին աշխատել է Մայակովսկու Ակադեմիական Թատրոնում։ 1975-ին Ջիգարխանյանը ստացել է Հայաստանի Հանրապետության Պետական Մրցանակ «Եռանկյան» համար, ինչպես նաև 1979-ին՝ «Snow in Mourning» ֆիլմի համար։ 1985-ին Ջիգարխանյանին տրվել է ՍՍՀՄ Ժողովրդական Դերասանի կոչում։
Armen Dzigarkhanyan (born 3 October 1935) is a prominent Armenian, Soviet and later Russian actor. He has appeared in more than 170 films, according to IMDb; the figure does not include TV series, voice works and uncredited appearances.
Арме́н Бори́сович Джигарханя́н ( 3 октября 1935, Ереван) — армянский, советский и российский актёр театра и кино, режиссёр театра, педагог. Народный артист СССР (1985).Родился 3 октября 1935 года в Ереване. Армен Джигарханян происходит из старинного рода тифлисских армян.За большой вклад в развитие советского искусства Армен Джигарханян был удостоен звания «Народный артист СССР» и награждён правительственными наградами.Занесён в Книгу рекордов Гиннесса как самый снимаемый российский актёр (более 250 ролей в кино- и телефильмах).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հրանտ Նազարյանց (1877, հունվարի 8, Կ. Պոլիս – 1962, Բարի, Իտալիա), հայ բանաստեղծ, ֆուտուրիզմի տեսաբան:
Hrand Nazariantz (January 8, 1886 - January 25, 1962 Bari, Italy) was an Ottoman Armenian journalist and supporter of Armenian independence,poet, theoretician of futurism.
Грант Назарянц (1877, 8 января, Константинополь, 1962, Бари, Италия), поэт, теоретик футуризма.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հովհաննես Թադևոսի Թումանյան (Փետրվար 19, 1869, Դսեղ - Մարտ 23, 1923, Մոսկվա), հայ բանաստեղծ, արձակագիր, գրական, ազգային և հասարակական գործիչ։ Հովհաննես Թումանյանի ստեղծագործություններում մարմնավորված են հայ ժողովրդի հավաքական իմաստնությունն ու հանճարը, նրա տենչերն ու երազանքները։
Համարվում է ամենայն հայոց բանաստեղծ:1921 թ-ի աշնանը Թումանյանը մեկնում է Կոստանդնուպոլիս՝ հայ գաղթականների համար օգնություն գտնելու նպատակով։ Մի քանի ամիս մնալով այնտեղ նա վերադառնում է հիվանդացած։ 1922 թ-ին տարած վիրահատությունից հետո Թումանյանի ինքնազգացողությունը լավանում է, սակայն սեպտեմբերին հիվանդությունը դարձյալ իրեն զգացնել է տալիս։ Թումանյանին տեղափոխում են Մոսկվայի հիվանդանոցներից մեկը, սակայն 1923 թ. մարտի 23-ին, 54 տարեկան հասակում Հովհաննես Թումանյանը վախճանվում է։
Hovhannes Tumanyan (February 19 [O.S. February 7] 1869 – March 23, 1923) was an Armenian writer and public activist. He is considered to be the national poet of Armenia.In the fall of 1921, Tumanyan went to Constantinople to find support of Armenian refugees. After months spent there, he returned ill. After surgery in 1922, he started to get better. But in September, Tumanyan's disease started to progress again. He was transferred to a hospital in Moscow, where he died on March 23, 1923.
Оване́с Тадево́сович Туманя́н ( 7 февраля 1869, село Дсех, Армения — 23 марта 1923, Москва, Россия) — выдающийся армянский поэт и писатель, общественный деятель.Был в дружеских отношениях со многими армянскими, грузинскими, русскими поэтами и писателями своего времени, переводил с нескольких языков (Байрон, Гете, Пушкин).Умер в московской больнице, от рака. Похоронен в Тбилиси в Пантеоне Ходживанк.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Եղիշե Չարենց (Եղիշե Աբգարի Սողոմոնյան, 1897, մարտ 13, 1937, նոյեմբերի 27), 20-րդ դարի հայ հանճարեղ բանաստեղծ։Չարենցը ծնվել է 1897թ-ին Կարսում, այլ տվյալներով՝ Պարսկաստանի Մակու քաղաքում։ Կարսում Չարենցի տունը մինչև օրս կանգուն է։ 1915-ին նա զինվորագրվում է Քանաքեռում կազմավորվող հայկական կամավորական խմբերին և որպես սանիտար, նաև որպես կռվող զինվոր հասնում է մինչև Վան։ 30-ականներին Չարենցին Հայաստանի գրողները խորհուրդ են տալիս մեկնել Հայաստանից դեպի Ռուսաստան, քանի որ կանխազգում էին, որ հնարավոր է բանաստեղծը ստալինյան ռեպրեսիաների զոհը դառնա։ Խաչիկ Դաշտենցին Չարենցը ասել է, որ չի կարող մեկնել Հայաստանից, քանի որ իրեն Հայաստանից դուրս չի պատկերացնում։
Yeghishe Charents (March 13, 1897 – November 27, 1937) was an Armenian poet, writer and public activist. Charents was an outstanding poet of the twentieth century, touching upon a multitude of topics that ranged from his experiences in the First World War, socialist revolution, and, more prominently, on Armenia and Armenians. He is recognized as "the main poet of the 20th century" in Armenia.An early supporter of communism, Charents joined the Bolshevik party, but as the Stalinist terror began in the 1930s, he gradually grew disillusioned with Stalinism and was executed during the 1930s purges.A victim of Stalinism, he was charged for "counterrevolutionary and nationalist activity" and imprisoned during the 1937 Great Purge. He died in prison hospital.
Егише́ Чаре́нц ( настоящее имя — Егише́ Абга́рович Согомоня́н; 13 марта 1897, Карс, Российская империя (ныне Турция) — 27 ноября 1937, Ереван) — армянский поэт, прозаик и переводчик. Классик армянской литературы.Родился 13 марта 1897 г. в Карсе, Западная Армения. Впоследствии Егише Чаренц посвятил жизни армян в Карсе сатирический роман «Страна Наири».Чаренц из тюрьмы писал жене: «Будь крепкой, родная, даже если и на улицу бросят. Ведь не мы одни так страдаем, но и очень, очень многие такие же люди, как и мы».Жена Чаренца — Изабелла — пытается всячески помочь мужу, вызволить его из тюрьмы и доказать его невиновность. К сожалению, ей не только не удаётся спасти Чаренца, но её письмо-просьба освободить мужа, учитывая его невиновность и плохое здоровье, оборачивается против неё. 23 ноября 1937 года арестовывают и Изабеллу Чаренц.27 ноября в 7 часов утра Егише Чаренц скончался в ереванской тюремной больнице. По официальным данным, вскрытие показало, что причиной смерти послужило общее истощение организма вследствие многочисленных заболеваний.
|
---|
|
---|