domenica 2 marzo 2014

Բուն Բարեկենդան/Vigilia della Grande Quaresima o Grande Barekendan/Eve of Great Lent or Great Barekenda/Истинная Масленица (Бун Барекендан)n

Բուն Բարեկենդան
Ամսաթիվ 02-03-2014
Սովորաբար Բարեկենդան է կոչվում շաբաթապահքերի և Մեծ պահքի նախընթաց օրը: Բարեկենդանին թույլատրվում են չափավոր վայելքներ, խրախճանքներ, խաղեր եւ ուտեստներ` ի հետևություն Եղիային ուղղված հրեշտակի խոսքի. «Ելիր, կեր, որովհետև երկար ճանապարհ ես գնալու»: Բարեկենդան բառացի նշանակում է կենդանություն, բարի կյանք:
Մեծ պահքի բարեկենդանը կոչվում է Բուն Բարեկենդան, քանի որ նախորդում է ամենաերկար պահքին: Բարեկենդանը մարդու երջանկության հիշատակն է, որը դրախտում վայելում էին Ադամն ու Եվան: Այն նաև դրախտային կյանքի օրինակն է, որտեղ մարդուն արտոնված էր ճաշակել բոլոր պտուղները, բացառությամբ բարու և չարի` գիտության ծառի պտղից, որը պահքի  խորհրդանիշն է: Բարեկենդանն առաքինությունների արտահայտություն է: Այդ օրը մարդիկ սգից անցնում են ուրախության, չարչարանքից` խաղաղության: Այս ընկալմամբ է, որ յուրաքանչյուր քրիստոնյա հոգու խոնարհումով, ապաշխարությամբ, պահքով և ողորմության հույսով  սկսում է Մեծ պահքի 40-օրյա ճանապարհը: Այն տևում է 48 օր՝ Բուն Բարեկենդանից մինչև Ս. Հարության՝ Զատիկի տոնը:
Պահքի շրջանում օգտագործում են բացառապես բուսական ծագում ունեցող սննդամթերք: Պահքի ընթացքում հրաժարվում են ոչ միայն որոշակի կերակուրներից, այլև մոլի սովորություններից, շատախոսությունից, ստախոսությունից, հայհոյանքից և այլ մեղքերից: Կերակրից հրաժարվելն առանց մեղքից հետ կանգնելու անօգուտ է: «Լեռան քարոզում» Քրիստոս պահքի մասին ասում է. «Երբ ծոմ պահեք, տրտմերես մի լինեք կեղծավորների նման, որոնք իրենց երեսներն այլանդակում են, որպեսզի մարդկանց այնպես երևան, թե ծոմ են պահում, ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, այդ իսկ է նրանց վարձը, այսինքն՝ մարդկանց երևալը և նրանցից գովվելը: Այլ երբ դու ծոմ պահես, օծի քո գլուխը և լվա քո երեսը, որպեսզի չերևաս մարդկանց ծոմ պահող, այլ քո Հորը՝ գաղտնաբար, և քո հայրը, որ տեսնում է, ինչ որ ծածուկ է, կհատուցի քեզ»:
Մեր Տերը սովորեցնում է, թե ինչ ոգով է պետք այն կատարել: Ինչպես հիվանդությունն է ազդում մարմնի վրա, այնպես էլ մեղքն է ազդում հոգու վրա: Պահեցողությունը չէ, որ մեղքը քավվում է, այլ Աստված է քավիչը: Սակայն պահեցողությունը կարևոր է քավչարար այս սրբագործության մեջ: Զղջումը, աղոթքը, ապաշխարանքը հիմնական պայմաններն են Աստծո բուժիչ և քավիչ զորությունն ստանալու:  Մեծ Պահքի 40 օրը խորհրդանշում է անապատում Քրիստոսի քառասնօրյա աղոթքի, ծոմապահության և ապաշխարության շրջանը: Իր մկրտությունից հետո Հիսուս «հոգով անապատ առաջնորդվեց ու քառասուն օր փորձվեց սատանայից: Չկերավ ու չխմեց այն օրերին»:
Հիսուս Իրեն ծոմապահության ենթարկեց մարդկային ցեղի փրկության համար, մարդկության փոխարեն Ինքն ապաշխարեց, որպեսզի բոլոր պահեցողություն անողների ապաշխարանքն իմաստ և իրականություն ստանան շնորհիվ Իր ծոմապահության: Քառասնօրյա պահքին հաջորդում է պահոց ևս մեկշաբաթյա շրջան՝ Ավագ շաբաթը: Այդ է պատճառը, որ քառասնօրյա կոչվող պահքը 48 օր է տևում: Մեծ Պահքն ունի յոթ կիրակի, յոթ հիշարժան օրեր՝ Բուն բարեկենդան, Արտաքսում, Անառակի, Տնտեսի, Դատավորի, Գալստյան և Ծաղկազարդ:Ժողովրդական սովորության համաձայն՝ Մեծ Պահքի կիսվելու` Միջինքի օրը,  բաղարջից պահոց գաթա են պատրաստում, որի մեջ մետաղադրամ են դնում: Սովորության համաձայն՝ բաժին հասնող մետաղադրամը հաջողություն է բերում:Մեծ Պահքի շրջանում վաղնջական կանոններով արգելված են եղել պսակադրությունները և մատաղը: Սակայն Վազգեն Ա կաթողիկոսի շրջաբերականով թույլատրվեց պսակադրություն կատարել Մեծ Պահքի շաբաթ և կիրակի օրերին, բացառապես Ավագ շաբաթվա բոլոր օրերի:
Եկեղեցական տոնացույցի համաձայն տարին բաժանվում է տոնական և պահոց օրերի: Պահոց 158 օրերի մեծ մասը կարճատև պահքեր են` օրապահքեր (չորեքշաբթի և ուրբաթ օրերը` ի հիշատակ Հիսուս Քրիստոսի մատնության և չարչարանքների) և շաբաթապահքեր, իսկ առավել ժողովրդականություն վայելող և ամենաերկարատև պահքը Մեծ կամ Քառասնորդական պահքն է: Ինչ է պահքը? Առաջին իմաստով այն կամավոր ինքնազրկումն ու զսպվածությունն է սննդի նկատմամբ: Եկեղեցական ավանդության համաձայն` երեք տեսակի պահքեր գոյություն ունեն: Առաջինը սովորական պահքն է` կենդանական ծագում ունեցող սննդից (բացառությամբ մեղրի) և ոգելից խմիչքներից հրաժարումը: Երկրորդը սրբապահքն է` հրաժարումը նաև բուսական ծագման, սակայն ճոխ ու համադամ ուտելիքից` ընդհուպ մինչև սոսկ աղուհացով սնվելը (Մեծ պահքի շրջանը կոչվում է նաև Աղուհացից շրջան): Երրորդը ծոմն է` միառժամանակ ընդհանրապես հրաժարումը սննդից և անգամ ջրից:
Իհարկե, կարելի է նկատի առնել պահքի օգտակարությունը նաև բժշկական տեսակետից, հատկապես Մեծի պահոց շրջանում, քանի որ գարնանամուտն առանց ճարպային, կենդանական սննդի անցկացնելը դրական ազդեցություն է ունենում օրգանիզմի վրա: Սակայն սխալ է այն մտայնությունը, թե պահքը սոսկ դիետա է` նիհարելու կամ որոշակի հիվանդություններից ձերբազատվելու համար: Պահքը չի սահմանափակվում միայն կենդանական սննդից հրաժարումով. այն առաջին հերթին հոգեկան ու բարոյական ամեն տեսակի ախտերից ու մոլություններից, մեղանչական մտքերից, խոսքերից ու գործերից մաքրվելն է, զղջմամբ ու ապաշխարությամբ աստվածահաճո և առաքինի կյանքին դառնալը: Պահոց շրջանում կարևոր է հոգևոր շնորնհների ու հատկապես եղբայրասիրության մեջ զորանալը, քանի որ, ինչպես Եզնիկ Կողբացին է ասում.<<ՙՄեկը կարող է կենդանու միս չուտել, բայց անընդհատ իր եղբոր միսը ծամել>>: Այս պարագային կարևոր է նաև մեկ այլ ծայրահեղությունից զգուշանալը. պահք պահելը չպետք է պատճառ դառնա պահեցողության մեջ տկարացող մեր եղբայրակցին դատելու. <<Ով ուտում է, թող չարհամարհի նրան, ով չի ուտում, իսկ ով չի ուտում, թող չդատի նրան, ով ուտում է>>:
Պահքի կարևորությունը առավել հարազատորեն ըմբռնելու համար պիտի ընդգծենք այն հանգամանքը, որ այն օրինադրվել է դեռևս դրախտում, և Աստծու կողմից մարդուն տրված առաջին պատվիրանը եղել է հենց պահք պահելը. <<Դրախտում ամէն ծառի պտուղներից կարող ես ուտել, բայց բարու եւ չարի գիտութեան ծառից մի կերեք, որովհետեւ այն օրը, երբ ուտէք դրանից, մահկահացու կդառնաք>> :
  Ի տարբերություն այլ եկեղեցիների, որոնք պարզապես թվակարգում են Մեծ պահքի 7 կիրակիները, Հայաստանյայց եկեղեցին սուրբգրային հիմք ունեցող յուրահատուկ անուններով ու խորհուրդներով է օժտել դրանք, որով նրանք կազմել են խորհրդանշական մի շղթա` արտացոլելով մարդու դրախտային կյանքի, պատվիրանազանցության ու անկման, աստվածորոնողության և աստվածային նախախնամությամբ փրկագործության ողջ ընթացքը:
Պահքերի (բացառությամբ օրապահքերի) նախորդ օրերը կոչվում են <<բարեկենդան>>, իսկ Մեծ Պահքին նախորդում է Բուն Բարեկենդանը: Բարի կենդանություն, այսինքն` բարի, անհոգ և երջանիկ կյանք. այս իմաստն է ամփոփված <<բարեկենդան>> անվան մեջ, որ առավելագույնս արտահայտված ենք տեսնում Բուն Բարեկենդանի խորհրդում, որը Մեծ Պահքի առաջին կիրակին է և պատկերում է մարդու դրախտային երանավետ կյանքը: Այս խորհուրդը երևում է անգամ սննդի օգտագործման մեջ, քանի որ Բուն Բարեկենդանը կենդանական և ճոխ ուտելիք գործածելու վերջին օրն է: Մեծ պահքի երկրորդ կիրակին կոչվում է Արտաքսման և խորհրդանշում է մարդու` դրախտից արտաքսվելը և Աստծո տեսությունից զրկվելը: Հենց սա է խորհրդանշում ողջ Մեծ Պահքի շրջանում եկեղեցիների վարագույրների փակ մնալը և Ս. Հաղորդությունից հավատացյալների անմասն մնալը: Երրորդ կիրակին կոչվում է Անառակի և մատնանշում է առ Աստված դառնալու և կորուսյալ դրախտը գտնելու կարեվորագույն նախապայմանը` ապաշխարանքը: Չորորդ` Տնտեսի կիրակին, ուսուցանում է նյութական հարստության տնօրինման կերպի դերը հավիտենական փրկության կամ կորստյան մեջ: Հինգերորդ` Դատավորի կիրակին, պատգամում է հարատև աղոթքի անփոխարինելի նշանակությունը փրկության համար: Վերջին` Գալստյան կիրակին, ամփոփում է Քրիստոսի ինչպես Ա Գալստյան խորհուրդը, այնպես էլ Երկրորդ գալստյան խոստումը:
Մեծ Պահքին անմիջապես հաջորդող շաբաթը կոչվում է Ավագ Շաբաթ և ընդգրկում է Փրկչի երկրային կյանքի վերջին կարևորագույն իրողությունները` հաղթական մուտքը Երուսաղեմ (Ծաղկազարդ), Վերջին Ընթրիքը, Մատնությունը, Չարչարանքները, Խաչելությունը, Մահը, Թաղումը և ի վերջո հրաշափառ Հարությունը` Ս.Զատիկը: 
Տոնի խորհուրդը 
Բուն Բարեկենդանը թեև Մեծ պահքի հաշվեհամարում չկա, բայց, ըստ եկեղեցական օրացույցի, կազմում է նրա վեց կիրակիներից առաջինը` իբրև «Ա քառասնորդաց», այսինքն` 40-օրյա շրջանի 1-ին կիրակի:
Հայ Եկեղեցին, միակը բոլոր քրիստոնյա Եկեղեցիների մեջ, Մեծ պահոց կիրակիներին տվել է որոշակիորեն իմաստավորված հատուկ անվանումներ, որոնցից ամեն մեկը խորհրդանշում է սուրբգրային որևէ գաղափար կամ իրողություն, ինչպես Արտաքսման, Անառակի, Տնտեսի, Դատավորի, Գալստյան: Իսկ բոլոր կիրակիները միասին վերցրած` կազմում են մի գեղեցիկ շղթա` ամբողջացնելով Մեծ պահքի խորհուրդը: Կիրակիների այս շղթային անդրադարձը թողնելով իրենց ժամանակին`ասենք, որ Մեծ պահոց առաջին կիրակին, որն է Բուն Բարեկենդանը, չնայած իր անվանումով ուղղակիորեն չի առնչվում Աստվածաշնչյան որևէ հրահանգի կամ դրվագի հետ, սակայն Եկեղեցու հայրերն այն կապում եներջանկության գաղափարի հետ` նկատի ունենալով, ինչպես ասվեց, մարդկային առաջին երջանկությունը, որ ճաշակում էին մեր նախածնողները` Ադամն ու Եվան, Եդեմական դրախտի բերկրության մեջ մինչև արտաքսվելը: Ու թեև ո´չ Աստվածաշունչ մատյանի Ծննդոց գրքի համապատասխան գլխում և ո´չ էլ Բարեկենդանին նվիրված շարականի տողերում «երջանկություն» և «երջանիկ» բառերը չեն գործածված, սակայն ակնհայտ է, որ մեր նախածնողները երջանիկ էին: Նրանց համար երկիրը(այսինքն`Եդեմական դրախտը) մի անմահական պարտեզ էր, իսկ Աստծո հետ, Նրա անմիջական ներկայությամբ ապրելը` մեծագույն երջանկություն: Աստծո ձայնը նրանց ականջին էր հասնում, իսկ սերը` սրտին: Ադամին ու Եվային անծանոթ ու օտար էր որևէ կարիք, նրանք չգիտեին` որն է բարին և որը` չարը… Նրանք անմեղ էին: Սակայն անմեղությունը դեռևս սրբություն չէ. անմեղությունըաստվածային պարգև է, իսկ սրբությունը ձեռք է բերվում մարդու ջանքերով:
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vigilia della Grande Quaresima o Grande Barekendan
data 2014/02/03
La Chiesa armena ha definito il periodo della Grande Quaresima come tempo di astinenza e penitenza per i fedeli . Ogni Domenica durante questo periodo prende il nome da un evento nella Sacra Bibbia che contiene il messaggio del giorno . Secondo il calendario , i giorni precedenti digiuni settimanali , così come Grande Quaresima , ( con l'eccezione del digiuno che precede Santa Natività ) sono chiamati Barekendan . La parola Barekendan significa " buon vivere " o "buona vita " , come siamo chiamati a vivere allegramente , con gioia , e di essere felice in questi giorni che precedono i periodi di digiuno .
In questi giorni di Barekendan , parole dell'angelo rivolte al profeta Elia sono soddisfatte : " Alzati e mangia , altrimenti il ​​viaggio sarà troppo grande per te " . La Chiesa armena consente così i suoi fedeli per organizzare giochi, feste, carnevali e grandi , pasti abbondanti per osservare la festa , come è seguito da un periodo di digiuno e astinenza .
La vigilia della Grande Quaresima , come la Gran Barekendan viene anche chiamato , commemora la felicità umana , che Adamo ed Eva godevano nel Giardino dell'Eden . Simboleggia anche il diritto celeste , secondo il quale , l'umanità potrebbe mangiare tutti i tipi di frutta , tranne il frutto dell'Albero della Conoscenza del Bene e del Male . Barekendan è la manifestazione delle virtù dell'anima , attraverso il quale le persone possono trasformare il lutto alla gioia e tormento per la pace . E 'con questa comprensione , con incurvamento della nostra anima , di penitenza , di digiuno e di speranza per la misericordia , che ogni singolo cristiano dovrebbe prendere il suo primo passo nel lungo viaggio 40 giorni della Grande Quaresima , culminante con la gloriosa risurrezione di nostro Signore Gesù Cristo .
Il periodo a partire dal giorno successivo alla Grande Barekendan e durata fino alla festa della Resurrezione gloriosa del Signore nostro Gesù Cristo , è chiamata Grande Quaresima . Nel periodo della Grande Quaresima , persone, astenendosi da piaceri del corpo e peccati , vengono preparate per la festa della Resurrezione gloriosa del Signore nostro Gesù Cristo, per mezzo di astinenza e penitenza . Sia l'astinenza spirituale e morale e corporea sono considerati important.Our padri della Chiesa hanno chiamato il periodo della Grande Lend come " Karasnordats " , in quanto il periodo di digiuno dura 40 giorni. Questo periodo della Grande Quaresima è detta anche "pane e sale " , come in passato, durante il periodo della Grande Quaresima persone hanno mangiato solo pane e sale .
Nel Nuovo e Vecchio Testamento ci sono molte testimonianze relative al periodo della Grande Quaresima . Mosè digiunò per 40 giorni e solo allora ha ricevuto le regole ei canoni del Signore . Tuttavia, questo periodo è legato al periodo di 40 giorni di tentazioni di Cristo nel deserto , dopo che i nostri padri della Chiesa stabilito questo periodo di digiuno .
Il digiuno può essere di tre tipi : digiuno di consueto , rigorosa astinenza e digiuno assoluto . In caso di solito digiuno persone possono mangiare solo alimenti di origine vegetale . In caso di rigoroso digiuno persone si rifiutano di mangiare qualsiasi cibo, anche di origine vegetale . E in caso di digiuno assoluto persone si rifiutano di mangiare qualsiasi tipo di cibo , tra cui anche il pane e l'acqua .

Durante il periodo dei Grandi tende Quaresima nelle chiese vengono chiuse in commemorazione del fatto che dopo il peccato Adamo fu esiliato dall'Eden e le porte erano chiuse prima di lui .
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Eve of Great Lent or Great Barekendan
Date 02-03-2014
The Armenian Church has defined the period of Great Lent as a time of abstinence and repentance for the faithful. Each Sunday during this period is named after an event in the Holy Bible that contains the message of the day. According to the calendar, the days prior to weekly fasts, as well as Great Lent, (with the exception of the fast preceding Holy Nativity) are called Barekendan. The word Barekendan means “good living” or “good life”, as we are called to live cheerfully, joyfully, and to be happy on these days preceding fasting periods.
On these days of Barekendan, the angel’s words addressed to the prophet Elijah are fulfilled:  “Arise and eat, otherwise the journey will be too great for you” . The Armenian Church thus allows her faithful to organize games, festivals, carnivals and large, plentiful meals to observe the feast, as it is followed by a period of fasting and abstinence.
The Eve of Great Lent, as Great Barekendan is also called, commemorates the human bliss, which Adam and Eve enjoyed in the Garden of Eden.  It also symbolizes the heavenly right, according to which, mankind could eat all types of fruit, except the fruit of the Tree of Knowledge of Good and Evil. Barekendan is the manifestation of the virtues of the soul, through which people can transform mourning to joy, and torment to peace. It is with this comprehension, with bowing of our souls, penitence, fasting and hope for mercy, that each Christian individual should take his first step on the long, 40 day journey of Great Lent, culminating with the Glorious Resurrection of our Lord Jesus Christ.
The period starting from the day following the Great Barekendan and lasting till the Feast of the Glorious Resurrection of Our Lord Jesus Christ, is called Great Lent. In the period of the Great Lent, people, refraining from bodily pleasures and sins, get prepared for the Feast of the Glorious Resurrection of Our Lord Jesus Christ by means of abstinence and repentance. Both spiritual and moral and bodily abstinence are considered to be important.Our church fathers have called the period of the Great Lend as “Karasnordats”, as the period of fasting lasts 40 days. This period of the Great Lent is also called “Salt and bread”, as in the past during the period of the Great Lent people have eaten only salt and bread.
In the New and old Testaments there are many testimonies concerning the period of Great Lent. Moses fasted for forty days and only then received the Lord’s rules and canons. However, this period is related to 40-day period of temptation of Christ in the desert, following which our Church fathers established this period of fasting.
Fasting may be of three kinds: usual fasting, rigorous abstinence and absolute fasting. In case of usual fasting people can eat only food of vegetable origin. In case of rigorous fasting people refuse to eat any food even of vegetable origin. And in case of absolute fasting people refuse to eat any kind of food, including even bread and water.

During the period of the Great Lent curtains in the churches are closed in commemoration of the fact that after sinning Adam was exiled from Eden and the doors were closed before him.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Истинная Масленица (Бун Барекендан)
Дата 02-03-2014
Масленица у армян называется Барекендан, что дословно означает «доброе житие», «радость жизни». В старину в Масленицу готовили обильную пищу, веселились, а бедняки становились предметом всеобщего внимания и пользовались общественным столом. В воскресную ночь после Масленицы на ужин ели мацун (простоквашу) и катнов - молочную рисовую кашу.
Так как посты некоторых других праздников также имеют масленицу, то эта называется Истинной. Она отмечается в воскресенье перед началом Великого поста. В субботу накануне Истинной Масленицы алтарная завеса закрывается на весь период Великого поста. Масленица – воспоминание человеческого счастья, которым наслаждались Адам и Ева в раю. В Масленицу человеку можно было вкусить все плоды за исключением плода с дерева знания, что символизирует пост. Масленица является выражением добродетелей. В этот день люди выходят из траура и начинают радоваться, забывают о страданиях и находят утешение. Каждый христианин смиренностью души, покаянием, постом и с надеждой на милость Божия приступает к сорокадневному Великому Посту.
Великий Пост длится 48 дней – от Истинной Масленицы до праздника Св. Воскресения – Пасхи. В период поста в пищу употребляются продукты исключительно растительного происхождения. В течение поста отказываются не только от определённых видов еды, но и от страстных увлечений, многословия, лжи, ругательств и других грехов. Бесполезно отказываться от пищи, не отказываясь при этом от греха. В «Нагорной проповеди» Христос так говорит о посте: «Также, когда поститесь, не будьте унылы, как лицемеры, ибо они принимают на себя мрачные лица, чтобы показаться людям постящимися. Истинно говорю вам, что они уже получают награду свою. А ты, когда постишься, помажь голову твою и умой лице твое, чтобы явиться постящимся не перед людьми, но перед Отцом твоим, Который втайне; и Отец твой, видящий тайное, воздаст тебе явно» /Матф. 6:16-18/. Наш Господь учит нас, в каком духе надо всё это совершать. Как болезнь влияет на тело человека, так и грех влияет на его душу. Не через пост прощаются грехи, а волею и милостью Божией. Однако соблюдение поста играет немаловажную роль в деле очищения от грехов. Раскаяние, молитва, епитимья – вот основные условия для получения прощения и исцеления силой Божией.
40 дней поста – это период говения и покаяния; они символизируют сорокадневную молитву Христа в пустыне, когда после крещения Иисус «поведён был Духом в пустыню. Там сорок дней Он был искушаем от диавола и ничего не ел в эти дни» /Лук. 4:1-3/. Иисус взял на Себя подвиг поста ради спасения рода человеческого, вместо человеков Он принял покаяние, чтобы покаяние всех постящихся обрело реальный смысл, ибо совершается по Его примеру. Сразу за сорокадневным постом следует ещё недельный пост – Страстная Седмица. Но Великий пост называют сорокадневным, хотя он и длится 48 дней. Великий Пост охватывает семь воскресений, отражающих восемь особо памятных событий: Жизнь в раю (Истинная Масленица), Изгнание, Возвращение блудного сына, Притчу о неверном Домоправителе, Притчу о неправедном Судье, Пророчество о Втором пришествии и Въезд в Иерусалим (Цахказард / Вербное воскресенье).

Nessun commento:

Posta un commento