Հռիփսիմյանց կույսերի հիշատակության օր / Commemorazione di San Hripsime e dei suoi Compagni / Commemoration of St. Hripsime and her Companions /

Ամսաթիվ 16-06-2014

Սուրբ Հռիփսիմե եկեղեցի (Էջմիածին)

Ազնվազարմ Հռիփսիմեն 37 քրիստոնյա կույսերից մեկն էր, որ Գայանե մայրապետի հետ ապրել է Դիոկղետիանոս կայսեր օրոք (284-305 թթ) Հռոմի լեռներում գտնվող Ս. Պողոս վանքում: Գրիգոր Պարթևի բանտարկության տասներեքերորդ տարում Հռոմից Հայաստան են փախչում Գայանե և Հռիփսիմե կույսերը` իրենց մի քանի տասնյակ ընկերուհիների հետ, որոնք հայոց թագավորություն են գալիս Հռիփսիմեի՝ Դիոկղետիանոս կայսեր հետ ամուսնանալուց խուսափելու պատճառով: Ավանդույթի համաձայն՝ տեսիլքով նրանց երևում է Սբ. Աստվածածինը և պատվիրում մեկնել Արարատյան երկիր` Հայաստան: Կույսերը գալիս են Վաղարշապատ: Ճանապարհին, Վարագա լեռան մոտով անցնելիս, Հռիփսիմեն Սբ. խաչափայտից մի մասունք, որը ժառանգաբար էր ստացել և միշտ կրում էր իր պարանոցին, ամփոփում է հայոց հողում: Այդ մասունքը հրաշքով գտնվում է 7-րդ դարում, որից հետո Հայ առաքելական եկեղեցին խաչի տոների շարքում սկսում է տոնել նաև Վարագա խաչի տոնը:

Ս. Հռիփսեմյանց մասունքը

Նրանք գալիս են Այրարատ, հայոց աթոռանիստ Վաղարշապատ քաղաքը՝ հաստատվելով քաղաքի հյուսիս-արևելքում գտնվող այգեստանի հնձանահարկում և կերակրվելով իրենց ապակեգործ ընկերուհու պատրաստած ապակյա ուլունքները վաճառելով:
Իմանալով կույսերի Հայաստան փախչելու մասին՝ Դիոկղետիանոս կայսրը նամակով դիմում է հայոց թագավորին՝ խնդրելով գտնել նրանց, մահապատժի ենթարկել, իսկ Հռիփսիմեին վերադարձնել իրեն կամ էլ, եթե նա դուր գա Տրդատին, պահել իր մոտ: Ինչպես և սպասելի էր, գերված Հռիփսիմեի գեղեցկությամբ՝ թագավորը որոշում է ամուսնանալ նրա հետ: Սակայն կայսեր սերը մերժած կույսը մերժում է նաև հայոց հեթանոս թագավորի սիրո առաջարկը: Կատաղության հասած թագավորի հրամանով՝ Գրիգոր Պարթևի բանտարկության տասնհինգերորդ տարում՝ հոռի ամսի 26-ին, մահապատժի է ենթարկվում Հռիփսիմեն իր երեսուներեք ընկերուհիների հետ, իսկ նույն ամսի 27-ին՝ Գայանեն երկու կույսերի հետ: Նրանց ենթարկում են չարչարանքների. մարմինները կանթեղների կրակով այրում են, աչքերը հանում:
Դեպքից  9 օր անց բանտից ազատված Գրիգոր Ա Լուսավորիչը թաղելով նահատակներին, Վաղարշապատի հս-արլ. կողմում կառուցոսւմ է Հռիփսիմյանց Վկայարանը կամ Հանգստարանը (Սուրբ Հռիփսիմե եկեղեցի (Էջմիածին)), որի շինաքարերը «մեղքերը քավող» Տրդատը բերել է Մասիս սարից:
Գլխատված Գայանեի մարմինը  Ս.Գրիգոր Լուսավորիչն ամփոփում է տապանի մեջ և կնքում արքունի, քահանայական-հայրապետական կնիքով: Հետագայում, հենց այդ վայրերում կառուցվում են Սբ. Հռիփսիմե, Սբ. Գայանե և Սբ. Շողակաթ եկեղեցիները: Գրիգոր Լուսավորիչը Հռիփսիմեին և մյուս նահատակներին դասում է սրբերի կարգը, իսկ նրանց հիշատակի օրը մտցնում եկեղեցու տոնացույցում:
Հայ Առաքելական եկեղեցում կույսերի հիշատակին նվիրված՝ Ս. Հռիփսիմյան և Սուրբ Գայանյան կույսերի տոները նշվում են Հոգեգալստյան տոնից մեկ շաբաթ անց` երկուշաբթի և երեքշաբթի օրերին: Կույսերի հիշատակության օրը Հայաստանի եկեղեցիներում մատուցվում է Սուրբ Պատարագ: Հիշատակության երկու օրերն էլ ունեն իրենց նախատոնակը, որ կատարվում է նախընթաց օրը` երեկոյան ժամերգությունից հետո` սուրբ կույսերին նվիրված շարականների երգեցողությամբ: 
Ս. Գայանյանց կույսերի հիշատակության օր:

----------------------------------------------------------------

Data '2014-06-16 ' 

Commemorazione di San Hripsime e dei suoi Compagni
Noble Hripsime è stata una delle 37 suore cristiani che insieme al Abyss Gayane vissuto durante il periodo del regno del re romano Diocleziano ( 284-305 anni ) nel Monastero di St. Paul si trova nelle montagne di Roma .
Piuttosto Hripsime affascinato il re dalla sua bellezza abbagliante , che voleva sposarsi con lei. Disobbedire al re , le suore pie , guidati dal loro Abyss Gayane , fuggirono da Alessandria . Secondo la tradizione , Santa madrina apparve loro e disse loro di partire per il Paese Araratian - Armenia . Così , le monache andarono a Vagharshapat . Sulla loro strada , passando per il Monte di Varague , Hripsime sepolto nella terra una reliquia del legno della Santa Croce , che ha sempre avuto sul collo . La reliquia è stata trovata da un miracolo nel 7 ° secolo e da allora la festa della Santa Croce di Varague cominciò ad essere celebrata nel calendario della Chiesa Apostolica Armena insieme alle altre feste dedicate alla Santa Croce .
Il re Tiridate armena , diventando consapevoli della storia della suora , si è voluto sposarsi a Hripsime . Hripsime è stato portato al palazzo , e Gayane è stato portato anche al palazzo di convincere Hripsime di obbedire al re . Ma anche in questo modo il re non è riuscito a sposarsi Hripsime e diventando arrabbiato, ordinò di uccidere tutte le monache . Nove giorni dopo San Gregorio l'Illuminatore trovato le reliquie delle suore e seppellire le reliquie , martyriums costruiti in quei luoghi , in cui in futuro i Monasteri di S. Hripsime , St. Gayane e St. Shoghakat sono stati eretti .
Mardyrdom Monache è un punto di svolta nella storia della nazione armena . Dopo il loro martirio di San Gregorio l'Illuminatore è stato portato fuori dal pozzo , dopo oltre 13 anni di reclusione per diffondere la luce di Cristo in Armenia .
Nella Chiesa apostolica armena nei giorni delle feste dedicate alla memoria di S. Hripsime e le sue compagne una Divina Liturgia si celebra in tutte le Chiese armene . Alla vigilia della festa cerimonie si svolgono , che inizia dopo il servizio serale , e inni della Chiesa e canzoni , dedicato alle suore , si cantava .
-----------------------------------------------------

Date '2014-06-16'

Commemoration of St. Hripsime and her Companions

Noble Hripsime was one of the 37 Christian nuns who together with the Abyss Gayane lived during the period of the reign of the Roman King Diocletianus (284-305 years) in the Monastery of St. Paul located in the mountains of Rome.
Pretty Hripsime captivated the King by her dazzling beauty, who wished to get married to her. Disobeying the king, the pious nuns, led by their Abyss Gayane, ran away from Alexandria. According to the tradition, Holy Godmother appeared to them and told them to leave for the Araratian country - Armenia. So, the nuns went to Vagharshapat. On their way, passing by the Mountain of Varague, Hripsime buried in the earth a relic from the wooden Holy Cross, which she always had on her neck. The relic was found by a miracle in the 7th century and since then the Feast of the Holy Cross of Varague started to be celebrated in the Calendar of the Armenian Apostolic Church along with the other feasts dedicated to the Holy Cross.
The Armenian King Tiridates, becoming aware of the nun’s story, himself wished to get married to Hripsime. Hripsime was brought to the palace, and Gayane was also brought to the palace to convince Hripsime to obey the King. But even in that way the King did not manage to get married to Hripsime and becoming angry, ordered to kill all the nuns. Nine days later St. Gregory the Illuminator found the relics of the nuns and burying the relics, built martyriums in those sites, where in the future the Monasteries of St. Hripsime, St. Gayane and St. Shoghakat were erected.
Nuns’ mardyrdom is a turning point in the history of the Armenian nation. After their martyrdom St. Gregory the Illuminator was brought out of the pit after more than 13 years’ imprisonment to spread the light of Christ in Armenia.
In the Armenian Apostolic Church on the days of the feasts dedicated to the memory of St. Hripsime and her companions a Divine Liturgy is celebrated in all Armenian Churches. On the eve of the feast ceremonies are held, which start after the evening service, and Church hymns and songs, dedicated to the nuns, are sang.
--------------------------------------------------

Дата '2014-06-16'

День памяти Свв. Дев-Гаянианок

Армянская Апостольская Церковь отмечает дни памяти Свв. Рипсимии и Гаянии, спустя неделю после Пятидесятницы – в понедельник и во вторник. В эти дни в армянских церквях служат Св. Литургию. Оба церковных праздника имеют свои богослужения (каноны), совершающиеся за день до них после вечерни исполнением шараканов (духовных песнопений), посвященных Свв. Девам.
Высокородная Рипсимэ (Рипсимия) была одной из 37 дев, которые вместе с игуменьей Гаянэ (Гаянией) жили при императоре Диоклетиане (284-305 гг.) в монастыре Св. Павла, расположенном в горах Рима.
Восхитительная дева своей ослепительной красотой очаровала императора, и он непременно захотел взять ее в жены. Благочестивая дева не пожелала подчиниться желанию императора и вместе с игуменьей Гаянэ и другими девами покинула в Александрию. Согласно легенде, по дороге им явилась Св. Богородица и завещала направиться к Араратской земле – в Армению. Девы добрались до Вагаршапата. Возле горы Варага Св. Рипсимэ сняла с шеи святой деревянный крест – частичку от Креста Господня, - полученный по наследству, и захоронила эту реликвию в армянской земле. Эта реликвия чудом нашлась в седьмом веке, после чего Армянская Апостольская Церковь, наряду с праздниками креста, начала отмечать также Праздник Обретения Креста на горе Вараг.
Армянский царь Трдат, узнав об истории, случившейся с девами, сам желает овладеть красавицей-девой. Рипсимэ приводят во дворец, вместе с ней приводят также Гаянэ, чтобы та наставила Рипсимэ не перечить царю. Но святая дева Гаянэ, наоборот, своими словами укрепляет Рипсимию в святости, и Рипсимэ отвечает, что она, как и все сестры обители, обручена Небесному Жениху и в брак вступать не может. Тогда с неба раздаётся голос: "Дерзайте и не бойтесь, ибо Я с вами". И Трдату не удается склонить к сожительству красавицу Рипсимэ, и он в гневе приказывает убить всех дев, а Рипсимию предает на жесточайшие пытки, во время которых ее лишили языка, рассекли ей чрево, ослепили и умертвили, разрубив тело ее на части. Спустя девять дней Св. Григорий Просветитель отыскивает мощи мученически погибших дев и предает их земле, после чего строит часовни во имя мучениц. Впоследствии именно в этих краях воздводятся церкви Св. Рипсимэ, Св. Гаянэ и Св. Шогакат.
Мученическая смерть Святых дев имела переломное значение в истории армянского народа.
-----------------------------------------------------------